สมุนไพรจำพวกต้น อยู่ในตระกูลปาล์ม มีชื่อเรียกตามท้องถิ่นต่างๆ
เช่น ภาคเหนือเรียก เกี๋ยง, เขืองหลวง, เต่ารั้ง หรือเต่าร้าง ส่วนน่าน

การกระจายพันธุ์อยู่ในประเทศอินเดีย, ตอนใต้ของจีน, ศรี
ลังกา, เวียดนาม และไทยเราด้วย ชอบอยู่ในป่าดิบทุกแห่ง มักขึ้นตรง
ที่มีความชุ่มชื้นสูง โดยลำต้นจะเป็นปล้องสูงชะลูดขึ้นไปไม่เท่ากัน
โดยบางต้นอาจเตี้ย ในขณะที่บางต้นอาจสูง
ลักษณะทั่วไปของเต่าร้าง
สำหรับต้นเต่าร้างนั้นเป็นพืชในตระกูลปาล์มต้นเดี่ยว มีหน่อ และแตก
กอขนาดใหญ่ ไม่มีหนาม โดยมีความสูงของลำต้นประมาณ 10 – 15
เมตร ส่วนใบนั้นจะเป็นใบประกอบแบบขนนก 2 ชั้น ออกแบบเรียง
สลับกัน โดยบริเวณปลายใบนั้นจะแหลม ส่วนโคนเป็นรูปลิ่ม มีสีเขียว และดอกของต้นเต่าร้างนั้นจะมีสีขาวแกมเหลืองโดยออกดอกเป็นช่อ เมื่อดอกบานเต็มที่จะมีความกว้างอยู่ที่ 2 เซนติเมตร สำหรับผลของเต่าร้างจะเป็นผลสดแบบมีเนื้อเมล็ดเดียว ออกผลเป็นพวง รูปทรงกลม ส่วนผลที่สุกแล้วจะมีสีแดงคล้ำ สามารถรับประทานได้ แต่ต้องระวังอย่าให้โดนยางของต้นเต่าร้างเข้า
ราก, หัว – ช่วยแก้อาการช้ำใน แก้ตับทรุด แก้ม้ามพิการ รวมทั้งแก้โรคหัวใจพิการ แก้กาฬขึ้นปอด และช่วยดับพิษดับปอด ให้รสหวานเย็นขม
ประโยชน์และสรรพคุณของเต่าร้าง
นอกจากนี้ยังนำประโยชน์จากไม้ของต้นเต่าร้างนั้นมาทำการก่อสร้างหรือเครื่องมือการเกษตรต่างๆ รวมทั้งนำมาปลูกเป็นไม้ประดับเพื่อความสวยงาม และนำมาประกอบเป็นอาหารรับประทาน แต่ทั้งนี้ควรระวังยางของต้นเต่าร้างให้ดี เพราะหากโดนเข้าจะคัน เกิดผื่นแดง โดยเฉพาะหากโดนตาจะทำให้ตาบอดได้เลยทีเดียว อันตรายจริงๆ ดังนั้นการจะนำต้นเต่าร้างนี้มาใช้ประโยชน์จึงควรให้ผู้รู้ที่มีความเชี่ยวชาญนำมาจะดีกว่าไปตัดนำมาเองอย่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ที่มา
https://medthai.com/wp-
ต้นพะยอม
พะยอม
พะยอม ชื่อสามัญ Shorea, White meranti
พะยอม ชื่อวิทยาศาสตร์ Shorea roxburghii G.Don (ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Shorea talura Roxb.) จัดอยู่ในวงศ์ยางนา (DIPTEROCARPACEAE)
สมุนไพรพะยอม มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า แดน (เลย), ยางหยวก (น่าน), กะยอม เชียง เซียว เซี่ย (เชียงใหม่), พะยอมทอง (ปราจีนบุรี สุราษฎร์ธานี), ขะยอมดง พะยอมดง (ภาคเหนือ), สุกรม (ภาคกลาง), คะยอม ขะยอม (อีสาน), ยอม (ภาคใต้), ขะยอม (ลาว), พะยอมแดง แคน พยอม เป็นต้น
ลักษณะของต้นพะยอม
· ต้นพะยอม (ต้นพยอม) มีถิ่นกำเนิดในประเทศไทยและเอเชีย เช่น ประเทศพม่า ลาว ศรีลังกา และฟิลิปปินส์ จัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผลัดใบ มีความสูงประมาณ 15-20 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางของลำต้นอาจยาวถึง 300 เซนติเมตร เปลือกต้นมีสีน้ำตาลหรือสีเทาเข้ม แตกเป็นร่องตามยาวและเป็นสะเก็ดหนา ส่วนเนื้อไม้มีสีเหลืองถึงสีน้ำตาล ลักษณะของต้นเป็นทรงพุ่มกลมสวยงามมาก แตกกิ่งก้านจำนวนมาก ถ้าหากปลูกในที่โล่งแจ้งและไม่มีพรรณไม้ใหญ่ชนิดอื่นอยู่ใกล้ ๆ เป็นต้นไม้ที่สวยโดยธรรมชาติ ไม่จำเป็นต้องทำการตัดแต่งกิ่งแต่อย่างใด ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเพาะเมล็ดและการตอนกิ่ง ซึ่งในปัจจุบันพันธุ์ไม้ชนิดนี้กำลังเริ่มลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ โดยสามารถพบได้ตามป่าเบญจพรรณแล้งและชื้น หรือป่าดิบแล้งทั่วไป ทุกภาคของประเทศที่ความสูงจากระดับน้ำทะเล 60-1,200 เมตร และดอกพะยอมยังเป็นดอกไม้ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ด้วย
ขอบเรียบเป็นคลื่น ด้านหลังใบจะมีเส้นใบมองเห็นชัดเจน ใบมีความยาวประมาณ 12-18 เซนติเมตร และกว้างประมาณ 6-8 เซนติเมตร
4-6 เซนติเมตร โคนกลีบดอกติดกับก้านดอก มีลักษณะกลม ออกดอกพร้อมกันเกือบทั้ง
ต้น โดยจะออกดอกในช่วยเดือนธันวาคมถึงเดือนกุมภาพันธ์
สรรพคุณของพะยอม
1. พยอม สรรพคุณของดอกช่วยบำรุงหัวใจ (ดอก)
2. สรรพคุณสมุนไพรพยอม ดอกใช้ผสมเป็นยาแก้ไข้ (ดอก)
3. ดอกใช้ทำเป็นยาหอมไว้แก้ลม (ดอก)
4. สรรพคุณต้นพยอมช่วยแก้อาการท้องร่วง ท้องเดิน (เปลือกต้น)
5. เปลือกต้นใช้กินแทนหมาก ช่วยแก้ลำไส้อักเสบได้ (เปลือกต้น)
6. เปลือกต้นมีสีสาร Tannin มาก สามารถใช้เป็นยาฝาดสมานแผลในลำไส้ได้ (เปลือกต้น)
7. สรรพคุณพยอมช่วยสมานบาดแผล ชำระบาดแผล
ด้วยการใช้เปลือกต้นนำมาฝนแล้วทาบริเวณบาดแผล
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น